La linda poblana - 20

OverviewTranscribeVersionsHelp

Facsimile

Transcription

Status: Complete

Ansa. . . . ¡Ho Justo Cielo! . . . .
¿como? . . Si acaso te encuentras
algo enfermo, dimelo.
Mi sobresalto acrecientas
con tu silencio.

Seb. . . . No es nada.
Tu eres adorada prenda
mi consuelo. Yá há calmado
la afliccion . . . ¿Donde se encuentra
mi Rosita?

Ansa. . . . Merendando.
¡Hai Sebastian! ¡Si supieras
sus gracias! ¡Como te estima!
solo a tu vista está quieta.
Quando su Papa le falta
no hai quien acallarla pueda.
¿No es amable?

Seb. . . . Mucho! Di:
¿Y Angelita?

Ansa. . . . No por ella
cuidadoso, amable, docil
me preguntes. Solo piensa
en galas en mocedades
en locuras : : ¡Si no fuera
por sér tu hija! : : Yo pensara . . . .
No soy chismosa....Digera
algunas cosas . . . . Mas temo
enojarte.

Seb. . . . Esa és quimera

Notes and Questions

Nobody has written a note for this page yet

Please sign in to write a note for this page