Page 1

Ad Donorem Dei
Continuatio
Mater autem amens omni[bus?] ratione carens exper
[y?]iscitur oscitat braisia tanquam m crure suffi
[y?]onda distorquet. Lemielausis oculis corcumspicit
eos fricat, quib[us] apertis eum vidiscet imeru[m]
in medio iure in centem a in star candentis ferri
rutilantem aut iumentis carbonis scinisbantem
[U]nam S[an]c[ta]e(?) modo mortabitas ni illo consumenda erat
ex clamabat mulier quid agis C[u?]r Ceres enim
anu[m] st[i]mulabat mi[li]tia more foeminarit [?]
capilles preserat, corpu seulum a Cerere foro
imsolitune, ab iure et apit, Ceres dicebat Mater
quam inconsiderate et stul[?] faus [?] enim
trio filis immortalitas danda nunce[?] minort[?]
beu[m] ad scribendg(?) erat; s[an]c[t]i dona mea [?] finio
eausa(?) frust[c]a sunt, et mortalis manebit
attamen primo d(?)umu[m] ferro sollicitibit
et prima sramia ea terra culta m suu[m]
serreu[m] colli[g?] eo dis ver[?] probatis demo eyred[?]
ad se
[?] tra[n]sit et eorru[m] m nu [?] rolicitu[m] et
a draconib[us] traban [?] conien[?] [?]recyi[?]
lustiare alia loca regionesy
ciano.